Πλησιάζοντας το τέλος της πρώτης δεκαετίας του 21ου αιώνα, η Ενωμένη Ευρώπη έχει περάσει στη συνείδηση μας ως μια υλοποιημένη ιδέα με όλες τις παραμέτρους της ενοποίησης των υπολοίπων χωρών της ως νέα κράτη – μέλη της.
Ένα όμως από τα προβλήματα που αντιμετώπισαν οι σοφοί πατέρες της Ευρώπης για να «χτίσουν» το κοινοτικό ευρωπαϊκό οικοδόμημα ήταν το γλωσσικό. Η κοινοτική πολυγλωσσία απειλεί τις ευρωπαϊκές διαφορές με βαβελικό χάος, την Κοινοτική Βαβέλ. Γιατί δεν είναι μόνον οι διαβουλεύσεις στις κοινές αποφάσεις. Τα κοινοτικά έγγραφα πρέπει να δημοσιευθούν σε όλες τις κοινοτικές γλώσσες. Και οι κοινοτικοί πολίτες έχουν το δικαίωμα να ενημερώνονται για τα κοινοτικά στην εθνική τους γλώσσα. Η στήλη «Γεύση από Βρυξέλλες» αναφέρει:
Η κοινοτική κοσμολογία είχε ανάγκη από την κοινή επικοινωνία. Κι έτσι δημιουργήθηκε η Γενική Διεύθυνση Μετάφρασης της κομισιόν. Σήμερα, τις 23 επίσημες κοινοτικές γλώσσες υπηρετούν 1.800 μεταφραστές, που αναμένεται το 2009 να μεταφράζουν 2 εκατ. Σελίδες. Με πολλά προβλήματα. Και η Κομισιόν αναζητεί κάποιες λύσεις, που φαίνεται να προκαλούν τη σύγχυση από το χάος του Πύργου της Βαβέλ.
Αυτό τουλάχιστον, καταγγέλλουν κοινοτικοί μεταφραστές. Υποστηρίζουν ότι η Κομισιόν εφαρμόζει μια διαδικασία συρρίκνωσης της μετάφρασης, με ΄΄θύματα΄΄ τις μικρές γλώσσες. Η διαδικασία άρχισε, λέει, το 2003-04 με κοινοτικές επιστολές-έγγραφα, που δεν ήταν επίσημες καταγγελίες, αλλά δευτερευούσης σημασίας. Ήταν πολλές. Οι περισσότερες, το 80%, έπρεπε να μεταφραστούν στις κοινοτικές υπηρεσίες στ’ αγγλικά. Μερικές στα γαλλικά και ελάχιστες στα γερμανικά. Σύμφωνα με καθιερωμένη αρχή, οι μεταφραστές πρέπει να μεταφράζουν στη γλώσσα τους. Επομένως, για τις μεταφράσεις στ’ αγγλικά αρμόδιοι είναι οι Άγγλοι μεταφραστές. Είναι όμως, πολύ μεγάλο έργο το να μεταφράζουν το 80% από τις επιστολές – έγγραφα. Και έχει τεθεί δοκιμαστικά ένα πιλοτικό σύστημα για να τους διευκολύνει. Ένα μέρος από τις μεταφράσεις αυτές στ’ αγγλικά ανέλαβαν εθελοντικά Έλληνες και Ισπανοί μεταφραστές.
Τ’ αγγλικά όμως, εκτός από τις επιστολές, κυριαρχούν σε όλους τους τομείς μετάφρασης. Σε πολυσέλιδα επίσημα έγγραφα, σε πλήθος με τεχνικές λεπτομέρειες, αλλά και σε πολυάριθμες ιστοσελίδες. Και η γενική διεύθυνση αποφάσισε η εθελοντική μετάφραση στ’ αγγλικά να γίνεται υποχρεωτική για όλα τα κοινοτικά έγγραφα, κάθε μεταφραστής θ’ αφιερώνει το 50% του χρόνου στ’ αγγλικά.
Η απόφαση της Ευρωπαϊκής Ένωσης υποχρεώνει τους μεταφραστές να τεθούν στην υπηρεσία της αγγλικής όχι βέβαια σε βάρος της ποιότητας, και βέβαια όχι χωρίς να ενημερωθούν επίτροποι, το Ευρ. Κοινοβούλιο και τα κράτη – μέλη.
Έτσι, η σημερινή Ευρωπαϊκή Ένωση, στην Κοινωνία της Πληροφορίας που ζούμε καθημερινά, προσπαθεί να ολοκληρώσει τις ανάγκες της για μια κοινή γλώσσα, κάνοντας έναν αγώνα να μην βλάψει την ποιότητα των γλωσσών των υπόλοιπων χωρών της, ούτε και να σβήσει τις γλώσσες που μιλούν οι μικρότερες σε πληθυσμό χώρες της, μέσα σε μια κρίσιμη περίοδο για την κοινή επικοινωνία και την μελλοντική πρόοδο των λαών της Ευρώπης, της πρώην γηραιάς ηπείρου και τώρα της νέας μητέρας του παγκόσμιου σημερινού πολιτισμού.